Wywiad z jednym z czołowych tajskich trenerów golfa – cześć 1

 

Wywiad ten jest pierwszą z 3 części artykułów o przygotowaniu graczy zawodowych oraz ich grze w turniejach. Powstał podczas kilku spotkań i treningów Krzysztofa Czupryna z jednym z najlepszych tajskich trenerów golfa.

Wywiad część 1

Przede wszystkim chciałbym Ci podziękować za zgodę się na udzielenie tego wywiadu.
W Polsce golf jest znacznie mniej popularny i mniej rozwinięty niż w Tajlandii dlatego wszystkie nowe informacje są bardzo użyteczne.
Szczególnie ze strony takiego trenera ja Ty. Najlepsi tajscy gracze zwodowi  jak Thongchai Jaidee, Kiradech Apibarnrat czy Ariya Jutanugarn są znani w Polsce.

 

Czy mógłbyś się przedstawić i powiedzieć ile lat pracujesz jako trener i z którymi zawodowymi graczami w Tajlandii pracowałeś i pracujesz ?

Nazywam się Pompetch Sarabhuddhi, ale jak to jest w zwyczaju w Tajlandii wszyscy mówią do mnie zgodnie z moim przydomkiem – Pom.
Zacząłem trenować graczy zawodowych w 2008 i robię to cały czas.
Przedtem sam grałem w golfa jako młody golfista i uczestniczyłem w wielu turniejach regionu Azja Pacyfik.
Byłem trenerem jednego z najlepszych graczy w Tajlandii i w Asian Tour Kiradecha Apibarnrata.
Trenowałem również Ariye Jutanagarn w zakresie puttingu.
Obecnie jest coachem najlepszego tajskiego golfisty Tongchai Jaidee. Trenowałem również zawodniczki LPGA Pannarat Tanapolbunyarat, Wichanee Meechai.
Trenuję także młodych tajskich zawodników, którzy kiedyś zastąpią obecną czołówkę.

Lekcja puttingu Pompetcha z Ariya Jutanagarn

 

 

Jak długo pracowałeś z Kiradechem Apibarnratem ?

Współpracę zaczęliśmy w 2014 i trwała ona 2 lata. Miałem w tym czasie okazję być jego coachem w najważniejszych turniejach światowych, wśród których najważniejsze były The Open i Masters w Augusta.Pompetch (drugi z prawej) z Tongchai Jaidee i Kiradechem Apibarnratem na PGA Championship
(zdjęcie Mike Kelly)

Jak wygląda typowy dzień treningowy zawodowego gracza jak Kiradech czy Jaidee ?              

Generalnie program treningowy jest różny w zależności od danego gracza.
Normalnie większość graczy zawodowych ćwiczy 6-8 godzin dziennie przez 5-6 dni w tygodniu i dodatkowo jeszcze pół dnia.
Gdy pracujemy nad techniką gier jest mniej, a więcej ćwiczeń swingu, gdy zbliża się sezon jest więcej gier.W mojej praktyce treningowej stosuję 2 teorie – tzw. Periodyzacja i tzw. Marginal Gain.
Periodyzacja polega na dokładnym zaplanowaniu treningów fizycznych i golfowych w danym roku.
Jej celem jest osiągnięcie najlepszej formy w okresie najważniejszych turniejów w roku.
Mariginal Gain to koncepcja stosowana przez Sir Dave Brailforda, trenera brytyjskich kolarzy.
Polega ona w dużym skrócie na podzieleniu poszczególnych elementów treningu na osobne części i dążeniu do zwiększania ich skuteczności o 1%. Zgodnie z tą koncepcją zwiększy to znacznie skuteczność całej gry.
Przykładowo określam poziom moich graczy w różnych elementach gry w golfa jak putting, krótka gra, full swing, przygotowanie fizyczne, mentalne itp. w stopniach (cyfrach) określających ich skuteczność. Następnie przygotowuję takie programy treningowe, które będą poprawiały ich słabe strony. Każdy gracz ma więc nieco inny program treningowy, gdyż każdy ma inne mocne i słabe strony.
Jeżeli chodzi o przygotowanie fizyczne mamy dwóch trenerów – Golf Physical Trainer i Golf Physical Therapist. Pierwszy zajmuje się przygotowaniem ćwiczeń fizycznych niezbędnych do dobrej gry w golfa, drugi pomaga tak przygotować ciało aby unikać kontuzji i ewentualnie je zmniejszać

Jak wspominałem poza sezonem ćwiczę z moimi graczami głównie technikę. Każdy robi jakieś błędy i poza sezonem właśnie nad nimi pracujemy.
Dzielimy cały rok na 4 okresy – off-season (poza sezonem), pre-season (tuż przed sezonem), in-season (sezon gier i turniejów) i transition (okres przejściowy)
W off-season gracze koncentrują się na technice i mocnym przygotowaniu fizycznym.
Pre-season to 80% pracy z off-season oraz 20% uderzania piłek na cel.
In-season to 40% pracy podobnej do off-season i 60% uderzeń na cel. Koncentrujemy się wtedy mniej na technice, a bardziej na samej grze, na dążeniu do poprawiania wyniku.
Transition to chyba najważniejszy okres, gdyż gracze wtedy właśnie modyfikują swoje strategie gry. Jest to również okres odpoczynku i przygotowania się do następnego sezonu.

Pompetch (pierwszy z prawej z Kiradechem Apibarnratem, na turnieju Players 2016, zdjęcie Pompetch Facebook)

 

Jak przygotowują się Twoi gracze do szczególnie ważnych turniejów ?

Najpierw przygotowujemy strategie gry (course strategy) i jest to zawarte w programie periodyzacji omówionym powyżej. Następnie ćwiczymy określone uderzenia do wybranej strategii na danym polu.
Przykładowo w przygotowaniu do Masters sugeruję moim graczom używanie mniej siły z tee, gdyż fairwaye są tam bardzo wąskie. A w przypadku US Open trzeba mieć drive na 295 yardów, więc wtedy nad tym pracujemy.
Jak wspominałem tego rodzaju przygotowanie jest już określone w podzieleniu roku na okresy (periodyzacja), a więc przygotowania zaczynamy na kilka tygodni przed rozpoczęciem turnieju.

Czy mógłbyś podać przykłady ćwiczeń czy treningów, które wykonują Twoi zawodnicy ?
Czy Ci najlepsi również pracują nad techniką ?                                                                                              

 Wszystko zależy od gracza, każdy jak wspominałem, ma nieco inny program treningowy.
Generalnie stosujemy ćwiczenia najlepiej zaadoptowane i przypominające realne sytuacje w grze (tzw. Treningi Realnej Gry – przyp. K. Czupryna).
Stawiamy również określone zadania taktyczne i oczekuję od moich graczy znalezienia najlepszego rozwiązania (tzw. Gry Treningowe na Polu – przyp. K. Czupryna).Co do techniki to oczywiście nawet najlepsi na świecie robią czasem błędy. Przykładowo Tongchai Jaidee nieprawidłowo ustawiał się w Setupie co miało wpływ na cały jego swing i odległości które osiągał driverem. Człowiek nie jest maszyną i czasem odchodzi od prawidłowej techniki co wymaga korekty poza sezonem.

Pompetch i zawodniczki tajskiego LPGA, zdjęcie Facebook

 

Jakie są według Ciebie największe różnice w swingu amatorów I graczy zawodowych ?

Po pierwsze jest to powtarzalny rytm swingu i to wszystkich uderzeń, również puttingu.
Po drugie jest to sama koncepcja golfowego swingu. Gracze zawodowi chcą jedynie trafić piłką jak najbliżej celu i nie martwią się za bardzo poprawnym swingiem. Amatorzy to odwrotność.


Pompetch Sarabuddhi

 

Ciąg dalszy nastąpi….

Krzysztof Czupryna
PGA Asia
www.target54.eu

You may also like

Comments are closed.