Jak grać coraz lepiej w golfa – granica 80 uderzeń część I
A więc doszedłeś do handicapu 14 i grasz regularnie 84-85 uderzeń.
Teraz czeka Cię marzenie wszystkich graczy amatorskich tj. handicap jednocyfrowy.
Musisz zacząć grać poniżej 80 uderzeń.
Jak to osiągnąć, a muszę od razu Cię uprzedzić, że łatwo nie będzie.
Mniej niż 10% golfistów amatorów gra regularnie poniżej 80 uderzeń, wejdziesz więc do elity golfa amatorskiego.
Granica 80 uderzeń
Gra na 80 uderzeń na 18 dołkach to zrobienie zaledwie 7 bogey (reszta par), a każde double boggey musi być zrekompensowane birdie. Ilość green-in-regulation wzrasta do 6.
Jednym słowem nie możesz grać double bogey nie mówiąc już o gorszych wynikach na dołku.
Piątą barierą jest opanowanie uderzeń specjalnych w zakresie trajektorii poziomych i pionowych i trudnego podłoża.
Na polu zawsze może się zdarzyć, że piłka, nawet wskutek nieszczęśliwego odbicia od gruntu znajdzie się w trudnym położeniu – za drzewem, w głębszym rough itp.
W tych sytuacjach musisz wykonać takie uderzenie, które albo uratuje par, albo przynajmniej osiągniesz bogey.
Musisz opanować 4 rodzaje uderzeń specjalnych:
1. Uderzenie z bardzo niską trajektorią lotu ironami tzw. Sibirskij Wołk
2. Bardzo wysokie uderzenie wedgami i ironami
3. Uderzenia typu fade i draw
4. Uderzenie z głębszego rough
Będziesz jak zwykle wykonywał 4 grupy ćwiczeń.
Ćwiczenia techniki tych 4 rodzajów uderzeń pozwolą Ci zastosować je w grze.
Ćwiczenia Realnej Gry pozwolą Ci zweryfikować Twoje nowe umiejętności, Zadaniowe Treningi Realnej Gry pomogą Ci opanować napięcie psychologiczne w trakcie ich wykonania, a Gry Treningowe na polu przenieść Twoje umiejętności z driving rangu na pole.
Grupa 1 – Ćwiczenia techniki
1. Uderzenie z bardzo niską trajektorią lotu ironami tzw. Sibirskij Wołk.
Nawet dla graczy początkujących jest to uderzenie niezwykle przydatne, gdyż jest bardzo celne i bezpieczne, a dodatkowo proste do nauczenia.
Dla graczy zaawansowanych, a nawet zawodowców, jest to zawsze doskonała alternatywa do gry bezpiecznej, w wietrznych warunkach, przy twardym fairwayu i wielu przeszkodach po jego bokach.
Doskonałe opanowanie „Sibirskiego Wołka” daje ogromną przewagę w wielu trudnych sytuacjach, szczególnie na polach o twardej powierzchni.
Bowiem nisko lecąca piłka toczy się po upadku bardzo długo i osiąga prawie taką samą odległość jak normalnie uderzona piłka.
Jest to uderzenie bardzo przydatne w dwóch głównych sytuacjach.
a. Gdy musimy uderzyć celnie i w miarę daleko ale piłka nie może wznieść się powyżej np. 3 metrów
b. Gdy musimy uderzyć bardzo celnie np. pomiędzy dwoma drzewami, nawet na niedużą odległość
Jak wykonać uderzenie typu „Sibirskij Wołk” ?
Po pierwsze gra się je na ogół ironem 5, który zapewniają niską trajektorię lotu.
Można uderzać je każdym kijem, ale doskonałe opanowanie irona 5 pozwala na zastosowanie tego uderzenia w 90% przypadków.
Piłkę ustawiamy przy prawej stopie (deloftujemy w ten sposób łopatkę kija) i otwieramy postawę, aby łopatka pokazywała na cel. Ciężar ciała jest stale utrzymywany na lewej nodze, z przodu piłki.
Zamach wykonujemy z małym zagięciem nadgarstków, aby piłka nie unosiła się wysoko po uderzeniu.
Po uderzeniu łopatka kija powinna pozostawać nisko przy ziemi, nie unosić się, a nasze ręce są maksymalnie wyciągnięte w stronę celu.
Oto jak wygląda cała sekwencja tego uderzenia.
Bardzo ważna jest pozycja piłki. Nie może być za bardzo z tyłu postawy, gdyż wtedy ryzykujemy „topowanie” piłki, ale nie może być również za bardzo w stronę środka postawy, gdyż wtedy piłka uniesie się do góry za bardzo. Prawidłową pozycje piłki ustalamy w rezultacie wielu prób przysuwając piłkę dosłownie po centymetrze od środka postawy do tyłu. Znajdziemy wtedy (i należy to zapamiętać) najlepsze miejsce jej położenia.
cdn….
