Treningi długa gra – Poziom 1
Technika długiej gry czyli tzw. full swingu jest najtrudniejszą ze wszystkich uderzeń.
Jednak podobnie jak w innych to prawidłowe wykonanie GASP+3 oraz RTT powoduje pożądany efekt lotu piłki. Efektem prawidłowego GASP+3 oraz RTT są fizyczne efekty swingu.
a. W momencie kontaktu główka kija jest prostopadle do kierunku jej prowadzenia
b. Piłka uderzona jest „sweet spotem” główki kija.
c. Piłka uderzona jest w taki sposób, że w momencie kontaktu główka kija ma swój naturalny loft
w stosunku do ziemi, który jest inny w zależności od użytego kija.
d. Piłka jest uderzona ze stałym kątem ataku.
e. Główka kija zbliżając się do piłki przyspiesza coraz bardziej.
f. Występuje stały rytm swingu (ale jest on inny dla różnych graczy).
Te fizyczne efekty full swingu powinny wystąpić przy prawidłowym GASP+3 oraz RTT.
Na dobrym poziomie technicznym powinny być spełnione 3 warunki full swingu. Powinien on być:
a. Celny
b. Powtarzalny
c. Daleki
Zanim opiszę treningi długiej gry chciałbym pokrótce opisać jeden z największych problemów, jaki występuje w golfie amatorskim w porównaniu do golfa zawodowego, a który spotka każdy gracz dążący do obniżenia handicapu.
Otóż opisane powyżej (punkty od „a” do „f”) fizyczne efekty swingu można osiągnąć w różny sposób tj. można różnie poruszać różnymi częściami ciała i efekty te wystąpią.
Problem polega jednak na tym, że mają one występować zawsze tj. być maksymalnie powtarzalne.
I tutaj pojawia się zjawisko kompensacji i błędów w swingu.
Wykonując nieprawidłowe ruchy w pierwszych fazach swingu, można mimo wszystko tak skompensować (zmodyfikować) kolejne fazy swingu, że będzie on skuteczny… ale tylko raz na jakiś czas. Kompensacje bowiem zmniejszają jego powtarzalność i im jest ich więcej tym powtarzalność mniejsza.
Przykładowo bardzo rozpowszechnionym błędem, nawet wśród zaawansowanych amatorów jest prowadzenie kija w pierwszych trzech fazach swingu (od Takeaway do Half swing) za bardzo do wewnątrz tj. za siebie. Może to być często przyczyna późniejszego tzw. over the top i slajsów.
Jednak mimo nieprawidłowego początku swingu da się kolejne fazy tak skompensować, że slajs nie wystąpi ….. czasami.
W sytuacjach trudnych, w grze, kompensacje zawodzą i w najmniej oczekiwanym momencie pojawia się np. slajs. Gracz na poziomie zawodowym ma prawidłowe wszystkie fazy swingu i jego ewentualne kompensacje są minimalne.
Dlatego też w treningach techniki swingu należy dążyć do tego aby wszystkie fazy swingu były jak najbardziej poprawne.
Czasem nawet gracz z handicapem 4 musi zmienić parę elementów swingu, bo bez tego nie zejdzie poniżej. Jest to też problem psychologiczny, gdyż w trakcie zmian poziom gry się pogarsza.
Jednak przypomina to też branie rozbiegu przed skokiem. Czasem musimy się najpierw cofnąć, aby potem dalej skoczyć.
Warto też przytoczyć takie powiedzenie:
„Każdy golfista przechodzi przez następujący proces. Dużo trenuje, gra prawidłowo strategicznie i ma dobre nastawienie mentalne, ale nie robi dobrych wyników. To jest moment gdy mistrzowie wykazują cierpliwość, stanowczość i wiarę”.
1. Treningi długiej gry (tak jak każdego innego uderzenia), składają się z:
a. Bazowych Treningów Techniki
b. Treningów Gry Realnej
c. Zadaniowych Treningów Gry Realnej (Testów)
d. Gier Treningowych na Polu
2. Każdy trening długiej gry powinien trwać minimum 45 min, a maksimum 2 x 45 min.
Gra Treningowa na Polu jest normalną grą na 9 lub 18 dołkach z określonym celem-zadaniem.
Treningi długiej gry należy wykonywać nie rzadziej niż 1 raz na tydzień, a ideałem jest 2 razy na tydzień.
3. Poziom 1 to poziom podstawowej techniki którego celem jest wypracowanie poprawnej postawy, ustawienia do piłki, ruchu kija, rytmu itp.
4. W ramach treningu długiej gry możesz dobierać sobie dowolne ćwiczenia spośród poniżej opisanych, dbając aby przerobić je wszystkie, niekoniecznie na 1 czy nawet 2 treningach.
Chodzi o to, aby systematycznie wykonywać wszystkie opisane ćwiczenia, aż do ich pełnego opanowania.
5. Gdy potrafisz wykonać poprawnie wszystkie opisane ćwiczenia, wtedy możesz przejść do Poziomu 2 długiej gry.
Bazowy Trening Techniki
Podstawą długiej gry, podobnie jak we wszystkich rodzajach uderzeń, jest dobra technika.
Technika długiej gry czyli tzw full swingu opiera się jak w przypadku innych uderzeń w grze w golfa na tzw. GASP+ 3 oraz RTT.
GASP+ 3 to Grip (Chwyt kija), Alignement (Ustawienie ciała na cel), Stance (Ustawienie stóp), Posture (Sylwetka), +1 (Pozycja piłki), +2 (Pozycja główki kija), +3 (Rutyna przed uderzeniem).
RTT to Ruch różnych części ciała i kija, Timing czyli sekwencja oraz Tempo całego ruchu.
Poprawne wykonanie wszystkich elementów GASP+3 i RTT daje dobrą technikę i pożądany lot piłki oraz jej określone zachowanie po upadku na green.
Samodzielne określenie swojego poziomu bazowej techniki jest trudne.
Bez pomocy doświadczonego instruktora (Pro) trudno jest zauważyć i skorygować błędy w które się robi. Poniższe ćwiczenia techniki są podane tytułem informacyjnym.
Natomiast zalecam:
a. Skonsultowanie się z doświadczonym instruktorem (Pro) na temat techniki full swingu
b. Zapoznanie się z techniką full swingu mojej książce „Jak zostać Mistrzem gry w golfa”.
Na kilkudziesięciu stronach tej książki swing jest opisany niezwykle dokładnie
Podane poniżej ćwiczenia pomagają poprawić poziom techniki długiej gry.
Ćwiczenie 1 – Korekta GASP+3
Celem ćwiczenie jest korekta Gripu, Ustawienia na cel, Pozycji stóp, Sylwetki, Pozycji piłki i główki kija oraz Rutyny.
Ćwiczenie to należy wykonać wyłącznie pod nadzorem Pro lub ewentualnie kierując się dokładnymi wskazówkami z książki „Jak zostać Mistrzem gry w golfa”.
Generalnie ćwiczenie polega na wykonaniu prawidłowej Rutyny i Setupu do długiego pitchingu
ok 10 razy i ewentualnej korekcie nieprawidłowych elementów.
Ćwiczenie 2 – Uderzenia
Wyjmij z torby kije iron 7, iron 5 i wood 5 lub 3.
Każdym z nich uderz minimum 20 piłek zwracając uwagę na następujące elementy techniczne:
a. W momencie kontaktu główka kija jest prostopadle do kierunku jej prowadzenia
(z wyjątkiem uderzeń specjalnych jak fade czy draw)
b. Piłka uderzona jest „sweet spotem” główki kija, co zapewnia prawidłowy lot i zamierzone przekazania energii główki kija piłce. Uderzenie „sweet spotem” to również gwarancja dobrego kontaktu z piłką, kijem prowadzonym w dół.
c. Piłka uderzona jest w taki sposób, że w momencie kontaktu główka kija ma swój naturalny loft w stosunku do ziemi, który jest inny w zależności od użytego kija. Loft ten powinien być mniej więcej tak jaki był w setupie. Utrzymanie tego loftu w momencie kontaktu polega na utrzymaniu w momencie kontaktu takiego samego kąta shaftu kija w stosunku do ziemi co z kolei wynika z pozycji dłoni w stosunku do piłki. Generalnie dłonie znajdują się lekko z przodu piłki i w setupie i w momencie kontaktu z piłką.
Zwiększenie lub zmniejszenie tego loftu powoduje zmianę zachowania piłki po upadku na green, toczy się ona bardziej lub mniej. Można to robić celowo, aby osiągnąć określony efekt.
d. Piłka jest uderzona ze stałym kątem ataku. Zapewnia to taką samą rotację wsteczną piłki, a tym samym jej powtarzalne i przewidywalne zachowanie się na greenie.
e. Ruch główki kija jest inny w sensie prędkości niż w puttingu czy pitchingu. Główka kija zbliżając się do piłki przyspiesza coraz bardziej.
f. Występuje stały rytm ale jest on inny dla różnych graczy. Rytm to ilość powtórzeń np. na minutę, gdy główka kija pokonuje odległość od skrajnego punktu zamachu do końca uderzenia. Ten rytm jest nieco inny dla każdego gracza i jest jego indywidualną cechą. W full swingu, przy stałym rytmie zmienia się prędkość główki kija w trakcie ruchu. Główka przyspiesza coraz bardziej w Forward swingu. Wybór i wykonywanie swingu w stałym, indywidualnym rytmie zwiększa jego powtarzalność. Należy popróbować odnaleźć swój najbardziej odpowiedni rytm pracując z tzw. Tour Tempo (33/11, 27/9, 24/8).
Stosunek Backswingu do Forward swingu (a tak naprawdę do momentu kontaktu z piłką) wynosi jak 1 do 4, na 1, 2, 3 występuje Backswing i na 4 Forward swing do momentu kontaktu z piłką.
W trakcie uderzeń możesz również pracować na poszczególnymi fazami swingu tj Takeaway, Backswing, Transition, Delivery, Impakt, Follow Through.
Praca ta polega na wolnym przećwiczeniu poprawnego ruchu kija i ciała w danej fazie (1-5 powtórzeń) i potem uderzeniu piłki.
Wszystkie te fazy – pozycje ciała i kija są bardzo dokładnie opisane w mojej książce „Jak zostać Mistrzem gry w golfa”.
Należy dążyć do tego aby pozycje ciała i kija w każdej z tych fazy były jak najbardziej poprawne.
Ćwiczenie 3 – Trafianie w cel
Wybierz 2-3 cele w odległości od 120 do 160 m i 3 kije adekwatne do danej odległości.
Powinny to być cele o średnicy około 15 m, czyli mniej więcej średnicy greenu.
Celem ćwiczenia jest uderzanie piłki tak, aby trafić w cel.
Uderzaj serie po 3-5 piłek i do każdego uderzenia przygotuj się bardzo dokładnie (postawa i rutyna).
Ćwiczenie należy powtórzyć minimum 3 razy.
Gdy opanujesz jeden dystans, zacznij kolejny, dalszy.
Generalnie należy dążyć do skuteczności procentowej odpowiadającej numerowi kija tj.
iron 9 – 90% skuteczność trafiania w green
iron 8 – 80% skuteczność
iron 7 – 70% skuteczność itp.
Na poziomie 1 wystarczająca skuteczność to skuteczność o 20% mniejsza.
Ćwiczenie 4 – Wszystkie kije
Wyjmij z torby wszystkie irony od i9 do i4 lub i5 oraz hybrydy i woody.
Najpierw każdym z nich uderz 3-5 piłek aby określić dystans na jaki piłki lecą.
Następnie uderz serie 3 piłek każdym kijem od i9 do wooda 3
Następnie kolejne serie to serie po 2 piłki każdym kijem.
I wreszcie po jednej piłce każdym kijem za każdym razem zmieniając kij.
Wyrabia to elastyczność uderzenia dowolnym kijem.
Ćwiczenie 5 – Monster
Fazą i ruchem, który sprawie zawsze najwięcej kłopotów amatorom jest faza tzw. Transition czyli początku Forward swingu.
Jeżeli ta faza zaczyna się nieprawidłowo, to istnieje ogromne prawdopodobieństwo nieprawidłowego lotu piłku – slajsa, hooka itp.
Aby korygować nieprawidłowy ruch kija w tej fazie zbuduj urządzenie które nazwałem Monster/ Wymaga to pro-sticka czyli po prostu plastikowego pręta o długości około metra. Pręt ten mocujemy jak pokazano na poniższych zdjęciach.
Znajduje się on nad piłkę i jest równolegle do ziemi.
Następnie zaczynamy ćwiczenie od pozycji szczytu Backswingu. Wolno prowadzimy kij do piłki, tak aby nie dotknął on pręta. Ruch powinien rozpoczynać się od bioder i przeniesienia ciężaru ciała. Powtarzamy tak wiele razy w seriach po 10 powtórzeń, minimum 5-6 serii.
Następnie wykonujemy pełny swing, od pozycji setupu, wolno i cały czas staramy się prowadzić kij nie dotykając nim pręta. Znowu po kilku seriach, gdy osiągamy większą biegłość możemy próbować normalnie uderzać piłkę.
Uderzamy w ten sposób na jednym treningu minimum 40 piłek.
Ćwiczenie 6 – Trening techniczny fazy Impakt
Impakt to oczywiście najważniejsza faza całego swingu gdyż w niej dzieje się to do czego wszystko zmierza – kontakt kija z piłką. Ideałem jest aby łopatka kija była w tym momencie ustawiona prostopadle do linii celu (z wyjątkiem uderzeń specjalnych) i aby w momencie kontaktu przyspieszała.
Ustawiamy się w takiej pozycji jak na zdjęciu poniżej.
Jest to pozycja ciała w momencie Impaktu. Ważne jest aby pionowa linia łącząca mostek i pępek stykała się z ziemią na ok. 5-10 cm przed piłką, tam gdzie na zdjęciu pokazuje czerwona strzałka.
Następnie przystawiamy łopatkę kija przed piłkę, dokładnie w to miejsce. Tam właśnie byłby najniższy punkt swingu, gdyby nie było ziemi.
Wytrzymujemy dokładnie w tej pozycji około 5 sekund, starając się poczuć ciężar ciała na lewej nodze oraz kontrolując obrót bioder (są zwrócone lekko do przodu w stronę celu) i barków (są one równolegle do linii celu). Pamiętamy tez aby obie dłonie znajdowały się przed piłką.
Następnie stajemy w setupie i wykonujemy normalny swing uderzając piłkę i starając się aby w momencie Impaktu mieć podobna pozycje jak przed chwilą.
Wykonujemy w ten sposób serię 10 ustawień i uderzeń.
Po 1-2 minutowym odpoczynku powtarzamy tego typu serie co najmniej 4-5 razy, robiąc 1-2 minutowa przerwę po każdej serii.
Ćwiczenie 7 – Ręcznik
Wykonujemy niepełny swing zamach z godziny „lewa ręka na godzinę 9”, a zakończyć się ma w pozycji „prawa ręka na godzinę 3”) mając pod lewą pachą ręcznik lub pokrowiec od drivera. Podczas całego swingu pokrowiec ten nie może upaść na ziemię. Przyciskanie lewej ręki do lewego boku po Impakcie pomaga w prawidłowym położeniu obu rąk we wczesnym Follow Through.
W ten sposób również należy uderzać w seriach po 10 uderzeń, nie więcej niż 3 serie na jednym treningu.
Devil, Monster, Snake i Bariera.
Bardzo skuteczną według mnie metodą nauki poprawnego technicznie swingu jest „Natychmiastowy Feedback Wymuszający Prawidłowy Ruch”.
W tym zakresie opracowałem 4 urządzenia które pomagają wykonać poprawny swing i dają natychmiastową informacje zwrotną (feedback) jeżeli coś jest nieprawidłowe.
Urządzenia te nazwałem:
Devil – do kontroli prawidłowej płaszczyzny swingu
Monster – do kontroli prawidłowej drogi główki kija
Snake – do kontroli prawidłowego kontaktu z piłką|
Bariera – do kontroli prawidłowego bocznego przesunięcia ciężaru ciała i bioder
Dlaczego takie nazwy ?
Urządzenia te w pierwszym okresie stosowania wpływają paraliżująco na ruchy ćwiczącego i jego swing. Jednak są one nieocenioną pomocą w opanowaniu prawidłowych ruchów.
Oto jak one wyglądają w pełnym zestawie i jak należy z nimi pracować nad techniką swojego swingu.
Devil
Przyrząd ten służy do pracy na prawidłową płaszczyzną swingu, zarówno w Backswingu jak i w Forward swingu. Składa się on z :
a. Drewnianej podstawy w której osadzony jest pręt – pro stick (ale ćwicząc na trawie można pręt wbić w ziemię). Można regulować jego kąt nachylenia w zależności od pożądanej płaszczyzny swingu Backswingu. Jest to element A.
b. Drugiego pro sticka ustawiamy przed graczem w ziemi lub również na podstawie, którego rolą jest kontrola prawidłowej drogi kija po uderzeniu. Jest to element B.
Po ustawieniu dwóch pro sticków w zależności od kija i pożądanej płaszczyzny swingu wykonujemy swingi (najpierw bardzo powoli bez piłki) tak, aby w Backswingu kij nie dotknął elementu A, a przesuwał się wzdłuż niego, w Forward swingu również nie dotknął elementu A (przeniesienie ciężaru ciała na lewą stopę) i na zakończenie w Follow Through nie dotknął elementu B (utrzymanie pochylenia ciała i brak tzw chicken wing).
Po wielu wolnych powtórzeniach można zacząć uderzać piłkę. W trakcie całego swingu nie można dotknąć żadnego elementu. Dotknięcie któregokolwiek z nich natychmiast informuje co jest robione nieprawidłowo.
Monster
Przyrząd ten służy do kontroli prawidłowej in-to-in drogi główki kija przed kontaktem z piłką. Monster to po prostu pro stick ustawiony poziomo jak na zdjęciu poniżej.
Każda próba prowadzenia główki kija out-to-in kończy się uderzeniem w przyrząd.
Należy uderzać serie piłek korzystając z pomocy tego przyrządu.
Snake
Przyrząd (po prostu kawałek twardej, płaskiej gumy) ten służy do kontroli prawidłowego kąta ataku piłki, przesunięcia ciężaru ciała w Forward swingu oraz prawidłowej drodze główki kija tuż przed kontaktem z piłką.
Piłka jest ustawiona jak widać na zdjęciu poniżej i uderzając nią nie można dotknąć przyrządu.
Wyrabia to nawyk szybkiego przeniesienia ciężaru ciała na lewo w Forward swingu i adekwatnego konta ataku piłki. Im kij jest dłuższy tym piłka przesuwamy bardziej w lewo, gdyż kąt ataku jest bardziej płaski.
Bariera
Jest to po prostu coś w rodzaju płotka ustawionego jak na zdjęciu poniżej gdzie ustawiony jest wraz z Devilem.
Uderzając piłkę Bariera blokuje nadmierny ruch bioder na zewnątrz w Forward swingu i wymusza utrzymanie pośladków w jednej linii czyli lateralne przesunięcie ciężaru ciała.
Na bardziej zaawansowanym poziomie stosujemy równocześnie wszystkie te przyrządy jak pokazano na jednym z powyższych zdjęć. Dodatkowo żółty pro stick oparty o Barierę, przypomina o konieczności bocznego przesunięcia bioder. W prawidłowym Forward swingu powinien on upaść na ziemię. Pełne stanowisko widać na pierwszym zdjęciu powyżej.
Uderzanie serii piłek z pomocą tych przyrządów daje dużo informacji o prawidłowości swingu i wymusza określone ruchy ciała.
Ponadto w ramach treningów długiej gry należy również ćwiczyć sam kontakt z piłką tj. precyzyjne uderzenie sweet spotem w odpowiednim momencie Forward swingu z różnych podłoży.
Ćwiczenia kontaktu należy zacząć od normalnego podłoża tj. trawy typu fairway.
Dążymy do uderzenia pozostawiającego prawidłowy divot.
Potem celem doskonalenia kontaktu możesz też ćwiczyć uderzenia z czterech, bardzo trudnych podłoży.
– Uderzenia z piasku (bunkier) normalną techniką swingu, tj. kij ma trafić idealnie pod piłkę.
– Uderzenia z mokrego fairwaya (wystarczy wiadro wody) również dążąc do idealnego kontaktu
– Uderzenia z bardzo płytkiej wody (1 cm, wystarczy rynienka napełniona wodą)
– Uderzenia z deski z miękkiego drewna, na której leży piłka
Regularne treningi z tych podłoży zapewniają opanowanie coraz bardziej precyzyjnego kontaktu z piłką.
Trening Realnej Gry
Ćwiczenie 8 – Uderzenia losowe
Wyjmij z torby wszystkie kije prócz puttera czyli 13.
Uderz nimi 1 serię całkowicie losowo, mieszając wedge, irony i woody i każdym kijem uderzając tylko raz. Uderzasz albo na konkretne cele dla każdego kija, albo w „korytarz” o szerokości od 30 do 40 m.
Czas pomiędzy poszczególnymi uderzeniami powinien wynosić minimum 30 sekund i do każdego uderzenia przygotuj się jak do tego na polu, tj. wykonaj pełną rutynę przed uderzeniem.
Odbicie w ten sposób kilkudziesięciu piłek zajmie sporo czasu ale i będzie to bardzo cenny trening.
Jeżeli piłka poleciała dokładnie na cel lub w „korytarz” i na odległość adekwatną dla danego kija otrzymujesz 2 punkty.
Jeżeli piłka poleciała prosto w kierunku celu, ale na odległość mniejszą niż odpowiednia dla danego kija, to otrzymujesz 1 punkt.
Jeżeli piłka wyleciała z „korytarza”, poleciała kompletnie w bok, zrobiła slice, hook itp. to odejmujesz 2 punkty.
Twoim zadaniem jest zdobycie maksymalnej liczby punktów.
Każdy wynik poniżej 13 punktów jest nieakceptowany, a wynik 26 to bardzo dobry poziom gry. Ćwicz to dopóki nie osiągniesz wyniku minimum 13, a potem na kolejnych treningach przekraczaj swoje rekordy.
Ćwiczenie 9 – Gra na dołku
Uderzaj takimi kijami jakimi normalnie uderzasz na znanym Ci polu na kolejnych dołkach.
Przykładowo na par 4, 320m, uderzamy pierwsze uderzenie driverem i drugie ironem 9 lub PW.
I tak dalej.
Czas pomiędzy poszczególnymi uderzeniami powinien wynosić minimum 1 minutę i do każdego uderzenia przygotuj się jak do tego na polu, tj. wykonaj pełną rutynę przed uderzeniem. Zmieniaj kije do każdego uderzenia i w ten sposób „graj” kolejne dołki.
Zadaniowy Trening Realnej Gry
Ćwiczenie 10 – Limit piłek
Weź z torby wszystkie kije od PW włącznie wzwyż aż do drivera. W zależności od ilości kijów weź odpowiednią ilość piłek w proporcji 10 kijów – 45 piłek.
Na driving rangu wyznacz „korytarz” o szerokości 40m. Następnie uderzaj piłki w seriach po 3 piłki każdym kijem od PW wzwyż.
Jeżeli wszystkie 3 piłki polecą w „korytarz”, masz zaliczony dany kij i wkładasz go do torby.
Jeżeli choć 1 z 3 piłek nie poleci w „korytarz” lub będzie źle trafiona (top, fat itp.) to kij zostaje na następną kolejkę.
Pamiętaj, że zawsze uderzasz 3 piłki, nawet jeżeli pierwsza chybiła zawsze uderzasz 2 kolejne, zawsze ma być seria 3 piłek.
Twoje zadanie to schować wszystkie kije do torby zanim skończą się piłki.
Gra Treningowa na Polu
Gra 1
Zagraj normalną grę na polu z użyciem 4 kijów typu iron plus putter.
Tak gra jest nudna, lecz pomaga zrealizować 2 ważne cele.
a. Wyrabia umiejętność bardzo celnej i precyzyjnej gry.
Grając tylko 4 kijami i putterem, można bez problemów zagrać wynik poniżej 85, ale trzeba bardzo mądrze wybierać miejsca upadku piłki i mieć doskonały atak na green.
b. Pozwala odkryć wiele nowych uderzeń w sytuacjach gdy piłka nie upadła dokładnie tam gdzie chcieliśmy.
Możesz również grać różne odmiany tej gry tj. putter, PW i iron 5 lub wood, iron 7, wedge 56 i putter lub kije od puttera i wedgy do określonego kija.
Oto wyniki do których powinieneś dążyć
Maksymalny wynik przy grze putter i wedge nie powinien być wyższy niż 100.
Maksymalny wynik przy grze putter, wedge, i9, i8, i7 nie powinien być wyższy niż 90.
Maksymalny wynik przy grze putter, wedge, i9, i8,i7, i6, i5 nie powinien być wyższy niż 85.
Maksymalny wynik przy grze putter, wedge, i9, i8, i7, i6, i5, hybryda i wood nie powinien być wyższy niż 80.
Gra 2
Zagraj normalną grę na polu wszystkimi kijami.
Jest tylko jeden warunek.
Na każdym dołku określasz przed uderzeniem z tee z jakiej odległości będziesz atakował green
i powinna to być odległość od 110 do 180 m, jednym słowem odległość do ataku ironem, hybrydą lub woodem. Następnie masz „dojść” właśnie do tej odległości, zaatakować green i trafić
w niego. Odległości które określasz i z których będziesz atakował green powinny stać się Twoimi „spot distances” dla ironów, hybryd i woodów. W przypadku gdy piłka upada na taką odległość od greenu musisz mieć przynajmniej 80% pewności trafienia w green. Być może odkryjesz, że masz dobre tylko 2 „spot distances” i tylko dla 2-3 kijów.
Nie szkodzi, ważne, żebyś wiedział z jakich odległości najlepiej kontrolujesz piłkę.
Na 18 dołkach grasz przykładowo – 1 dołek, atak ze 120m ironem 9, 2 dołek, atak ze 160m atak ironem 5 itd.
Na dołkach par 3 atakujesz green bezpośrednio.
Gra tego typu ma pięć zadań:
a. Pozwala odkryć Ci Twoje najpewniejsze „spot distances” dla różnych kijów.
b. Wymusza na Tobie myślenie strategiczne wyboru miejsca ataku na green
c. Uodparnia Cię psychicznie na sytuację ataku na green z większych dystansów, masz bowiem aż 18 ataków na green z różnych wybranych uprzednio dystansów ponad 110m.
d. Trenować wybór najkorzystniejszych miejsc do ataku na green z danej odległości
e. Polepsza technikę full swingu różnymi kijami.
Gra 3
Zagraj normalną grę na polu wszystkimi kijami, z jedna modyfikacją.
Na każdym dołku z tee uderzasz kijem PW (o ile jest to możliwe tj. nie ma wody w teoretycznym miejscu upadku piłki). Dalej grasz już dowolnie.
Gra tego typu ma 2 zadania:
a. Pozwala odkryć Ci nowe możliwości gry danego dołka, a tym samym wzbogaca Twoje myślenie strategiczne.
b. Uodparnia Cie psychicznie na nieudane, krótkie uderzenie tee.
